karampil

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karampil

(bot.) karamfil.

Son arananlar:

• ellilik,
• samiel,
• beraber,
• çömbəlmə,
• tamuzmak,
• Xett,
• səksəkə,
• ötünüü,
• tinselcilik,
• heysiyyət,
• akbaba,
• axiret,
• pensiýa,
• girdenek,
• vatan,
• joýa,
• Seer,
• sabotaj,
• god,
• gögeýin,
• saýýara,
• karampil