karampil
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karampil
(bot.) karamfil.
Son arananlar:
- kızmak,
- begim,
- göw,
- dozen,
- toghrisida,
- square,
- çəkmə,
- qantarğa,
- dəstəçi,
- gytyk,
- zƏhƏr,
- besi,
- muğam,
- televizyoncu,
- opoq,
- şaqqa,
- suntan,
- vacuum,
- tekge,
- urghu,
- uygotmoq,
- karampil