karaca

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

karaca

[Köken: Yerel] Elik, Geyik

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

karaca

и. кыр кәҗәсе, җәйрән

Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)

karaca

Türkiye Türkçesi: karaca
Azerbaycan Türkçesi: cüyür
Başkurt Türkçesi: yäyrän maral kır käⱬähi koralay
Kazak Türkçesi: elik
Kırgız Türkçesi: elik
Özbek Türkçesi: kiyik
Tatar Türkçesi: cäyran maral kır käcäsi
Türkmen Türkçesi: keyik maral
Uygur Türkçesi: tağ öçki ähu
Rusça: kosul'a

Son arananlar:

• Sertleşmek,
• müştərək,
• spool,
• zilləmə,
• nex,
• çuglamak,
• biir,
• pekiştirmek,
• öçme,
• mıdır,
• ohang,
• gäbe,
• daýamak,
• düşlem,
• həmail,
• bürenjek,
• sulp,
• impulse,
• tonnali,
• qichamoq,
• Cugu,
• karaca