kapkara
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kap-kara
sim siyah, kap kara.
Son arananlar:
- Nənə,
- kaynağan,
- Özgü,
- xudahafiz,
- semire,
- soguş,
- roh,
- Şindi,
- narx,
- imla,
- redeemed,
- bodomsimon,
- tülöö,
- Kaçmak,
- Hac,
- məsləhətləşmək,
- hesret,
- əlaqələnmə,
- hündür,
- Cüt,
- cıyılğan,
- kapkara