kanun
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kanun
I и. канун, закон; kanuna aykırı законга каршы (эшләр) □ kanun koyucu закон чыгаручы
kanunII и. кыллы музыка уен коралы
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kanun
Türkiye Türkçesi: kanun
Azerbaycan Türkçesi: kanon
Başkurt Türkçesi: muⱬıka koralı
Kazak Türkçesi: jetigen sıkıldı muzıkalık aspsp
Kırgız Türkçesi: muzıka aspabı
Özbek Türkçesi: kànun
Tatar Türkçesi: muzıka koralı
Türkmen Türkçesi: kanun (sãz gurãlı)
Uygur Türkçesi: kalun
Rusça: kanun (raznovidnost' tsitrı)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kanun
Türkiye Türkçesi: kanun
Azerbaycan Türkçesi: gãnun
Başkurt Türkçesi: kanun zakon
Kazak Türkçesi: zaŋ
Kırgız Türkçesi: mıyzam zaŋ
Özbek Türkçesi: kànun
Tatar Türkçesi: kanun zakon
Türkmen Türkçesi: kãnūn
Uygur Türkçesi: kanun
Rusça: zakon
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kanun
[ka:nu:n] I, at. 1. Döwlet häkimiýetiniň ýokary guramasy tarapyndan kesgitlenen hukuk güýji bolan karar. 2. Kabul edilen, ýörelgä öwrülen düzgün, adat, däp. Kabul edilen kanunyýerine ýetirmek her bir raýatyň borjudyr. 3. Her bir işiň düýp, asyl manysy bilen bagly bolan esasy kada, düzgün. Çagalara gowy terbiýe bermek her bir terbiýeçi üçin kanundyr. 4. Barlygyň hadysalarynyň arasyndaky hökmany,tebigy baglanyşyk we olaryň biri-birine baglylygy. Aýsyz dury asmanyň ýyldyzlary öz kanunlary boýunça asudalyk bilen balkyldaşýardy (B. Kerbabaýew).
KANUN [kanu:n] II, at, kön.s. Al-Faraby tarapyndan IX asyrda oýlanyp tapylan kirişli saz guraly. Ýanynda mutrup çalyp, tambur, kanun birle naý (Andalyp).