kandırğıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kandırğıç

kandırıcı, gözboyayıcı, ikna edici.

Son arananlar:

• novcuq,
• hop,
• üñkür,
• Karman,
• louse,
• calkav,
• sorghum,
• cürbəcür,
• bagt,
• mafə,
• wouldbe,
• misyon,
• ariq,
• sındır,
• Borağan,
• baham,
• taltañ,
• SORU,
• cancak,
• koşaltı,
• şotkök,
• kandırğıç