kancığa

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kancığa

eğerin terkisi; kancığağa bayla- : terkilere bağlamak; kol kancığa: eğerin ön kaşındaki terkiler; kancığa col: patika, keçi yolu.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kancığa

eyer kulağı. ~ bavla: eyer kulaklarının bağları, camçımı ~ğa katı kıstım: yamçımı eyer kulağına sımsıkı bağladım, ~ñdağı camçıñdan ese kökdegi cavuñ cuvuk (as.): eyer kulağındaki yamçından gökteki düşmanın daha yakın.

Son arananlar:

• duraklamak,
• yaxlit,
• teoriýa,
• againi,
• ýabak,
• çorbo,
• mulberry,
• tig,
• turmuz,
• tüçjar,
• isket,
• prokuror,
• başkasınt,
• tüpeyli,
• talant,
• night,
• dynyş,
• magşuk,
• delalet,
• orov,
• honest,
• kancığa