kanav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kanav

1. Kanama, kan akma; 2. Kadın kılıklı, kadınsı erkek. Kız ~: kız kılıklı erkek, ~ ~ köteniñe bağır camav (tekerleme): kadın kılıklı kadın kılıklı, kuyruğu yamalıklı (çocuklar kullanırlar).

Son arananlar:

• nadamet,
• şay,
• biryola,
• tepki,
• copyright,
• bödöt,
• ogurlamak,
• halyçy,
• baraj,
• sabit,
• çakırmak,
• birtərəfli,
• çakta,
• Düzgün,
• titrəmə,
• tualet,
• interlude,
• aklamak,
• ayrilik,
• protest,
• yadsımak,
• kanav