kanav
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kanav
1. Kanama, kan akma; 2. Kadın kılıklı, kadınsı erkek. Kız ~: kız kılıklı erkek, ~ ~ köteniñe bağır camav (tekerleme): kadın kılıklı kadın kılıklı, kuyruğu yamalıklı (çocuklar kullanırlar).