kamiş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kamiş

kamış. ~ körseñ köl sorma (as): kamış görürsen gölü sorma, ~ külte: kamış bağlamı, ~ çalıv: kamış biçme.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kamiş

kamış, kamışlık.I, 369, 439;III, 193, 391

Son arananlar:

• ýapyşmak,
• kırçı,
• Diyar,
• tokurluq,
• tertipsiz,
• çumkut,
• krossvord,
• terslev,
• kıyma,
• ilaçlı,
• swindle,
• Yontmak,
• muñukmak,
• çıtlak,
• tebetey,
• car,
• sanayici,
• aşçı,
• tehdit,
• navigator,
• surprising,
• kamiş