kamav

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kamav

1. Abluka

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kamav

kamaşma; körelme, kütleşme; bıkma, kanıksama, yılma.

Son arananlar:

• nalin,
• Kısmak,
• meýit,
• aqaymaq,
• patterned,
• Zümre,
• näme,
• kömekçilik,
• coşkulu,
• Enlik,
• uduz,
• oksuz,
• porto,
• bulon,
• devir,
• Zone,,
• pəncə,
• kiwi,
• dissipate,
• höl,
• ayvan,
• kamav