kalıvbala
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kalıvbala
bk. Kalivpela.
Son arananlar:
- mahmuz,
- çirçik,
- koldurma,
- qovoqtumshuq,
- seyvan,
- tatuu,
- badə,
- merwerit,
- aşu,
- morpo,
- hazırlaşdırılma,
- ayyam,
- mauve,
- tapıs,
- fiil,
- çekirtge,
- Çıgan,
- howl,
- hayf,
- Kuta,
- conciliatory,
- kalıvbala