kakkıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kakkıç

vurguç, dokungaç, değirmen taşının döndüğünü sürekli haber veren tahta parçası), tak tak tahtası, darbedici, vurucu. Ağaçnı haribi tirmenñe ~ boladı (as.): ağacın garibi değirmen taşına tak tak tahtası olurmuş.

Son arananlar:

• desmal,
• hönkürtü,
• amuse,
• airplane,
• abla,
• Reklama,
• etiv,
• bilgetmek,
• marquetry,
• hümanizm,
• uzman,
• nöbetleşmek,
• keñke,
• limy,
• sorumluluk,
• kaset,
• sinfi,
• mareşal,
• Adın,
• Xotima,
• sokulmek,
• kakkıç