kakil

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kakil

[fars.] klas. bax. kəkil. Gah yad zülfün eyləyirəm, gah kakilin; Bir fikri etməmiş, dilə fikri-digər gəlir. S.Ə.Şirvani. Ey alnın ay, üzün günəş, ey qaşların kəman; Ceyran gözün, qarışqa xətin, kakilin ilan. M.Ə.Sabir.

Son arananlar:

• nam,
• distillat,
• ötgünmek,
• döküş,
• tebiiy,
• cağalaşmak,
• sabo,
• daydı,
• yağlıqara,
• yümmek,
• gej,
• ayaklandırmak,
• omach,
• qitirlamoq,
• töhmətləndirmək,
• dualism,
• otdalali,
• ko'k,
• uyuşturuu,
• Muhteşem,
• farang,
• kakil