kadı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kadı
и. казый, судья
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kadı
kadı. ~ğa barıv: kadıya gitme, ~ Muhammad Efendi: Kadı Muhammed Efendi, Karaçaynı ~sı Haçırlanı Cağafar Efendi: Karaçay’ın Kadısı Haçırların Cafer Efendi.
Son arananlar:
- transport,
- ýaltaklamak,
- hürkü,
- şıdırğı,
- restoration,
- ezil,
- sılav,
- körleme,
- adylyýet,
- apostrof,
- masseur,
- doğrucul,
- tüýlek,
- proletarlaşdırma,
- uzaqlaşmaq,
- monotip,
- gizlemek,
- Cuş,
- qimmatchilik,
- xıx,
- tizdentiz,
- kadı