kadim

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

kadim

[Köken: Arapça] Argı, Eski, Burunki

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kadim

a. eski kadîm atîk; çok eski.

Son arananlar:

• kunçuy,
• suhal,
• betakalluf,
• gemirmek,
• ventil,
• ogish,
• sinirlenmek,
• coca,
• swirl,
• küňrült,
• tikreşmek,
• ozlik,
• ıtarğa,
• abraýlamak,
• cabbala,
• hiý,
• tijenmek,
• ýelin,
• abdan,
• yuwka,
• defetmek,
• kadim