kabbaş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kabbaş
kabak kafalı, dazlak.
Son arananlar:
- dolabçı,
- admiration,
- maslyk,
- qullash,
- şeypur,
- sağırlıq,
- qurultay,
- ýogsam,
- rub,
- reside,
- adamly,
- borat,
- Urra,
- karaçay,
- introductory,
- dirçəlmək,
- odluq,
- navaxt,
- garret,
- tuşlamak,
- tagin,
- kabbaş