kabbaş
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kabbaş
kabak kafalı, dazlak.
Son arananlar:
- chuvak,
- sarflamoq,
- yarım,
- ebon,
- uzil-kesil,
- Kamon,
- basalamak,
- gilənar,
- çaluv,
- chokichlamoq,
- slaughter,
- enervate,
- labdahanli,
- çındırma,
- Kəsdirmə,
- kalava,
- Tölek,
- astronaut,
- baravar,
- yene,
- kübü,
- kabbaş