kabbaş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kabbaş

kabak kafalı, dazlak.

Son arananlar:

• orunduq,
• Keke,
• sahnaviy,
• soqum,
• yukarı,
• Həman,
• Tümce,
• çarbı,
• kezmoq,
• zalkar,,
• qubernat,
• serxane,
• Qada,
• kindness,
• Zöhr,
• doyumluk,
• kalış,
• kümön,
• taptatmaq,
• confessional,
• rənc,
• kabbaş