kaban

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kaban

I и. сөйл. текә үр


kabanII и. пәлтә

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kaban

erkek domuz. Ağaç ~: yaban domuzu, ~ ız : domuz izi, ~ tiş: domuz dişi, caralı ~ça (d): yaralı domuz gibi.

Son arananlar:

• mardek,
• keşke,
• goşhalta,
• keemek,
• podshohparast,
• gürp,
• unmarked,
• tugul,
• üzre,
• səqqa,
• Kayıtmak,
• guldor,
• tinbildek,
• birisi,
• aliman,
• Sünmek,
• Tügmek,
• önce,
• yalov,
• kakuk,
• gavel,
• kaban