jaý
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
jaý
[ja:ý], at. 1. Adamlaryň ýaşamagy, işlemegi we ş.m. üçin gurulýan bina, ymarat,tam. 2. Otag. Merdan aga uly oglunyň bolýan jaýynyň gapysyny ýuwaşja açyp görkezdi. 3. Oduk-buduk goýmak ýa-da mal saklamak üçin gurulýan desga. Mallar üçin täze gurlan gowy jaýlarymyz bar. 4. Orun, ýer.
‣Jaý etmek kön.s. ýerine ýetirmek. Namaz bile bäş işiňni jaý etgin, Toprak bile öz köňlüňni taý etgin (Magtymguly).