işjeň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

işjeň

[i:şşeň], syp. 1. Iş başarýan, işiň abyny- tabyny bilýän, işe ökde, işeňňir. Işjeň adam. 2. göç.m. Gyzgalaňly, netijeli. Hususy eýeçiligi barha işjeň ösdürmeli.

Son arananlar:

• atasız,
• kéche,
• arsen,
• tangent,,
• yıldız,
• sandıraklav,
• xet,
• viyadük,
• tölevlük,
• leglek,
• üýtgeşmek,
• jigar,
• homuz,
• dopu,
• ynjydylmak,
• anhor,
• kidiy,
• eschatology,
• yorğan,
• istiqanlı,
• ötdürmek,
• işjeň