işjeň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

işjeň

[i:şşeň], syp. 1. Iş başarýan, işiň abyny- tabyny bilýän, işe ökde, işeňňir. Işjeň adam. 2. göç.m. Gyzgalaňly, netijeli. Hususy eýeçiligi barha işjeň ösdürmeli.

Son arananlar:

• tığlamaq,
• Ullakan,
• determined,
• ýadamazak,
• ti,
• synopsis,
• deş,
• salmaksız,
• bitmiş,
• bashlanghuch,
• imperfect,
• tropic,
• commonalty,
• qozgamoq,
• baş-ayaq,
• hitit,
• calamak,
• küçükbaş,
• jamoa,
• karık,
• Rupor,
• işjeň