işjeň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

işjeň

[i:şşeň], syp. 1. Iş başarýan, işiň abyny- tabyny bilýän, işe ökde, işeňňir. Işjeň adam. 2. göç.m. Gyzgalaňly, netijeli. Hususy eýeçiligi barha işjeň ösdürmeli.

Son arananlar:

• ty,
• halq,
• çabak,
• İhonat,
• mayli,
• nivx,
• ekizek,
• pürs,
• qovoq,
• Lütfen,
• modalı,
• avarice,
• teslis,
• isyancı,
• goyaviy,
• halpa,
• kasam,
• ýeter-ýetmez,
• man,
• paleography,
• cetmiş,
• işjeň