işewür

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

işewür

[i:şöwür], 1. syp. Işine ezber, ökde, işjeň. 2. at. Telekeçilik edýän adam. Daşary ýurtly işewürler hem bu gurluşyga gatnaşýarlar (“Nesil”). 3. syp. Telekeçilik edýän adamlara degişli. Işewür toparlar.

Son arananlar:

• anyway,
• şırınga,
• wu,
• nominal,
• tashlaq,
• danlanmaq,
• kidiz,
• alek,
• ekme,
• tarığıvçu,
• bosqich,
• sıldırım,
• bekiy,
• usullyk,
• ygtyýarsyz,
• Qəm-qüssə,
• Toplam,
• Huy,
• vedalaşmak,
• qorxu,
• tiymaq,
• işewür