işewür

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

işewür

[i:şöwür], 1. syp. Işine ezber, ökde, işjeň. 2. at. Telekeçilik edýän adam. Daşary ýurtly işewürler hem bu gurluşyga gatnaşýarlar (“Nesil”). 3. syp. Telekeçilik edýän adamlara degişli. Işewür toparlar.

Son arananlar:

• tolorsuk,
• cəsur,
• onça,
• Manap,
• evcimen,
• abalat,
• sopi,
• Pukara,
• ölümsüz,
• tikin,
• damka,
• korsan,
• yolsiz,
• Rido,
• qətfə,
• darlık,
• blyuming,
• peter,
• üyör,
• snow,
• bakat,
• işewür