iñil

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

iñil

kızıl, al.

Son arananlar:

• Bermet,
• bexirad,
• Yelek,
• charlash,
• grad,
• zvant,
• KURU,
• uyğar,
• özgürüshchan,
• mulkiy,
• pütkül,
• esmek,
• Maneken,
• ankara,
• Tahkir,
• Çilim,
• Eksi,
• ahmak,
• designation,
• xojasizlik,
• büldö,
• iñil