içirgi
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
içirgi
[içirği], at. Eýeriň, gaňňanyň ýonasynyň aşagyndanmalyň arkasyna atylýan bölek ýumşak keçe. Ol onuň endamyny içirgi bilen süpürdI, jul salman, çyplaň eýerledi (B. Kerbabaýew).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
içirgi
kuzu yünü, güz yünü. ~ castık: güzyünü doldurulmuş yastık, ~ cuvurğan: güzyününden yapılmış yorgan.