isleg

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

isleg

[isleğ], at. 1. Bir zat barada edilýän arzuw, küýseg, höwes. Biziň gözel Watanymyzda aýdym-saza bolan isleg has-da artdy (“Edebiýat we sungat”). 2. göç.m. Talap, meýil. Önümçilik ösdügiçe, adamlaryň islegleri artýar.

Son arananlar:

• south,
• gamza,
• künye,
• voya,
• venera,
• slavish,
• bıç,
• rav,
• qisse,
• çalışkan,
• tezgi,
• heyva,
• jetleşmek,
• kichkintoy,
• göterilmek,
• foto,
• ELİG,
• Resim,
• batil,
• gitçelendirmek,
• haşiye,
• isleg