irmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

irmek

[i:rmek], işl. Bir zatdan, işden, kimdir birinden ýadamak, armak, halys bolmak, bizar bolmak.

Son arananlar:

• cep,
• pütünley,
• cumin,
• guba,
• gödü,
• şkaf,
• saadet,
• batur,
• lent,
• kardinallıq,
• sürtmek,
• kapsam,
• oxshamoq,
• qat'iy,
• sadet,
• hamle,
• percent,
• bu'z,
• Nege,
• çaldıbar,
• Ko'prik,
• irmek