individuate

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

individuate /ˈɪmpətəs/

1. ayırt etmek
2. fert yapmak. individuation fert yapma
3. fert olma
4. fertlik.

Son arananlar:

• designate,
• Yayla,
• muvafakat,
• taraz,
• behiştlik,
• küvüç,
• əməlisaleh,
• pütkül,
• maşrık,
• qıraqbucaq,
• dola,
• yüreksiz,
• bekli,
• selfdetermination,
• Horaz,
• adage,
• Gibbon,
• Kötümsemek,
• objectify,
• square,
• sürmö,
• individuate