imza
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
imza
[Köken: Arapça] Kol, Koldamga
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
imza
и. имза □ (bir şeye) imza atmak, (bir şeyi) imza etmek имза кую, кул кую
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
imza
Türkiye Türkçesi: imza
Azerbaycan Türkçesi: imza
Başkurt Türkçesi: imⱬa
Kazak Türkçesi: koltaŋba
Kırgız Türkçesi: kol koyū kol tamğa
Özbek Türkçesi: imzà
Tatar Türkçesi: imza
Türkmen Türkçesi: gol
Uygur Türkçesi: imza
Rusça: podpis'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
imza
is. [ər.]
1. Bir məktubun, sənədin və s.-nin altında öz dəst-xətti ilə adını və ya familiyasını yazma, qol çəkmə, qol qoyma; qol. Fəxrəddinin və Ələddinin imzası ilə şəhərə belə bir bəyannamə buraxılmışdı. M.S.Ordubadi. [Gəldiyev] direktor gələndə kağızları kargüzara verdi, imza üçün göndərdi. Mir Cəlal. • İmza etmək (atmaq) – imzalamaq. Sənədləri imza etmək. Çeki imza etmək. – [Musa:] İmza da atmıram, pul da almayacağam. S.Rəhman. Elmar kağıza imza ataraq Laləyə verir. İ.Əfəndiyev.
2. Təxəllüs, ləqəb mənasında. C.Məmmədquluzadə “Molla Nəsrəddin” imzası ilə müntəzəm surətdə felyetonlar, baş məqalələr dərc edirdi. M.İbrahimov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
imza
qol
{kol}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
imza
imza
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
imza
a. İmza. Imza qoymaq – İmza atmak. Bu uning öz imzasi – Bu onun kendi imzası.