ictinab
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ictinab
is. [ər.] klas. Çəkinmə, saqınma, uzaqlaşma, uzaq durma. Fürsəti fövt etmək olmaz, gözləyir əğyarlar; Onların bədgularından ictinabın vaxtıdır. Aşıq Qurban. A kişi, mənim bu Gəncə şəhərində bir rəfiqim var, .. adını qoyub müəllim, heç bir zaddan ictinabı yox. “Mol. Nəsr.” [Sitarə:] Naməhrəmə üzümü göstərməkdən ictinabə məcburəm. C.Cabbarlı. • İctinab etmək (qılmaq) – çəkinmək, saqınmaq, uzaq durmaq. Dersən ki, xublərdən kəs mehrin, ictinab et; Yaxşılar ilə, zahid, yaxşımıdır yamanlıq? Qövsi. Hər nə etsən, et və lakin etmə meydən ictinab... M.Ə.Sabir.