hıra
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
hıra
с. зәгыйфь, ябык
Son arananlar:
- sonlatmak,
- bedütmek,
- fanfara,
- koshin,
- Ubayım,
- dina,
- superstition,
- türfə,
- sublimation,
- ikiqat,
- müəmma,
- train,
- komendant,
- vino,
- bələd,
- çalılık,
- teologiya,
- davr,
- hangar,
- burgut,
- qonşu,
- hıra