hınıçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hınıçı

azarlayıcı, sertleyici, asabi.

Son arananlar:

• kadan,
• Bəhr,
• tokga,
• üzən,
• Köşk,
• dördül,
• xantan,
• günebakar,
• ehkam,
• Kurumak,
• ýaradan,
• Şiir,
• əğləb,
• ekmek,
• nefeslemek,
• kütük,
• kesemen,
• analitik,
• kebşir,
• saýlanmak,
• ölüş,
• hınıçı