horlağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horlağan

yenen, galip gelen; zafer kazanan.

Son arananlar:

• birdemlik,
• kritik,
• vitir,
• gitara,
• Ähli,
• cay,
• atkıç,
• yapçurmak,
• kaynozoy,
• kasar,
• os,
• qaillik,
• kırtçığa,
• kartılda,
• sagmak,
• şert,
• xalal,
• Pener,
• tıfıl,
• kemen,
• klavir,
• horlağan