horlağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horlağan

yenen, galip gelen; zafer kazanan.

Son arananlar:

• Vajohat,
• bidon,
• müdavim,
• Axşam,
• orundat,
• avkalamak,
• umum,
• dubleks,
• ERSİG,
• harden,
• epoch,
• atlas,
• borc,
• cıldır,
• vahmak,
• wormhole,
• sarım,
• ağzıboş,
• eleñ,
• quşbaşı,
• sut,
• horlağan