horlam

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horlam

yenme, galip gelme, galibiyet, zafer. ~ almak: zafer kazanmak, ~ tecemek: zafer dilemek, bizni asker ~ aldı: bizim asker zafer kazandı.

Son arananlar:

• ýerküme,
• mazot,
• Judo,
• bahor,
• kudurgak,
• Bərpa,
• qiyalamoq,
• köpüröö,
• Kefli,
• gyzzyrmaç,
• doyuzdurma,
• sky,
• kirilmek,
• püştə,
• preservation,
• Çatlak,
• uttur,
• çilingir,
• dikəlmək,
• do,
• surama,
• horlam