horlam

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horlam

yenme, galip gelme, galibiyet, zafer. ~ almak: zafer kazanmak, ~ tecemek: zafer dilemek, bizni asker ~ aldı: bizim asker zafer kazandı.

Son arananlar:

• buyurmak,
• ihmalkâr,
• şakula,
• placement,
• gadagan,
• yextek,
• kalıtgan,
• adaklıg,
• peski,
• iri,
• mənən,
• kağan,
• talvasalanmoq,
• fokus,
• murut,
• tercüman,
• furniture,
• correspondence,
• yatışmak,
• Takı,
• sd,
• horlam