honorable

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

honorable /hˈɜːts/

1. şerefli, itibarlı, namuslu
2. muhterem
3. sayın
4. şeref verici
5. asaletli (yüksek rütbe sahiplerine denir) honorable mention mansiyon, teselli mükafatı. Right Honourable İngiltere'de bir asalet unvanı. honorableness şeref, itibar. honorably şerefle.

Son arananlar:

• bacarıq,
• zıh,
• kuday,
• baku,
• basta,
• indiyədək,
• telyazı,
• filament,
• Endi,
• çabal,
• ardıcıl,
• döyün,
• müsəlmanca,
• ikaz,
• gäbe,
• suikast,
• geçersiz,
• vakıa,
• gah,
• Seri,
• anjom,
• honorable