hek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
hek
at. Senagatyň himiýa, rezin we beýleki pudaklarynda ulanylýan ýumşak ak daş, şonuň ýaly-da şol daşyň ýazuw, çyzuw, agardyş, arassalaýyş we ş.m. işler üçin ulanylýan bölegi, külkesi, ergini. Ol elindäki jontuk sübse ýaly çotga bilen hek çalyp, agaçlaryň düýbüni agardyp ýör (N. Pomma). Körpe jigim ak hek alyp eline, Klas tagtasyna adyny ýazdy (M. Seýidow).
‣ Hek etmekgepl.d. Bir işi ökdelik bilen berjaý etmek, ýerine ýetirmek. Okaman näme? Hek ederin.