hebib

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

hebib

a. kit. Dost, ahbap.

Son arananlar:

• dayılı,
• berlağırak,
• yığcam,
• aalıs,
• yelpirmek,
• Barja,
• aam,
• Peşkir,
• sonlaşmak,
• aan,
• canişinlik,
• añılı,
• aar,
• abstention,
• aaronical,
• tartalañdat,
• ayem,
• aaçı,
• bitkici,
• cımır,
• ab,
• hebib