hebib
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
hebib
a. kit. Dost, ahbap.
Son arananlar:
- hezil,
- kerelemek,
- gonulmak,
- gaýduwsyz,
- üskek,
- Yoğa,
- urlama,
- çariş,
- uturn,
- thump,
- İmal,
- osimlik,
- ýörgürje,
- hamana,
- Xar,
- quduq,
- intişar,
- illik,
- betege,
- actin,
- sübut,
- hebib