hasyl
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
hasyl
[ha:syl], at. Galla, gowaça we ş.m. ekinlerden, miweli agaçlardan ýetişdirilip alynýan önüm.
‣ Hasyla durmak boýy ýetip, düwünçek düwüp başlamak. Garpyz pazyllary hasyla durup başlady. Hasyl bolmak amala aşmak, ýerine ýetmek. Hasyl toýy ýylyň ahyrynda hemme ekinleriň hasylynyň jemi jemlenip geçirilýän toý.