harban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

harban

[harva:n], at, kön.s. Eşek sürüsini bakýan, oňa gözegçilik edýän adam. HARBANLYK [harva:nlyk], at, kön.s. Harbanyň käri; harban bolmaklyk.

Son arananlar:

• bayçeçekey.,
• şamal,
• pullamak,
• Hazar,
• ködöö,
• daara,
• içkiç,
• yaddaşsızlıq,
• bimaza,
• kuklaçı,
• elegiac,
• gülməxmər,
• müşavir,
• pende,
• Kertenkele,
• telliturna,
• mağdur,
• mühür,
• soldier,
• bolcolduu,
• İlkel,
• harban