harban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

harban

[harva:n], at, kön.s. Eşek sürüsini bakýan, oňa gözegçilik edýän adam. HARBANLYK [harva:nlyk], at, kön.s. Harbanyň käri; harban bolmaklyk.

Son arananlar:

• thin,
• tebigy,
• Suv,
• kəfkir,
• Chiy,
• povidlo,
• ise,
• yığımcıl,
• kepmek,
• laçyn,
• dilşat,
• uşgun,
• Qəza,
• adır,
• Albastı,
• kalkala,
• ökürmek,
• düzəlmək,
• seldey,
• poeziya,
• std,
• harban