hamyla

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

hamyla

[ha:my:la], syp. Aýagy agyr, göwreli, ikigat. Adybeg soltanyň aýaly hamyla bolup, göwresinde çaga galdy (“Görogly”). Hasan wezir hem öz aýalynyň hamyla ekenin ýatlap, ol towşany atmaklyga eli barmady (“Şasenem – Garyp”).

Son arananlar:

• daňylgy,
• xorijiy,
• Tükellemek,
• kıymak,
• Mikrobiologiya,
• çekilmek,
• taste,
• apişe,
• ecza,
• doğun,
• arıtmak,
• ON,
• confrontation,
• vulg,
• modelci,
• irreversibility,
• obedience,
• rıçag,
• beyin,
• nögerlik,
• emet,
• hamyla