hamyla

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

hamyla

[ha:my:la], syp. Aýagy agyr, göwreli, ikigat. Adybeg soltanyň aýaly hamyla bolup, göwresinde çaga galdy (“Görogly”). Hasan wezir hem öz aýalynyň hamyla ekenin ýatlap, ol towşany atmaklyga eli barmady (“Şasenem – Garyp”).

Son arananlar:

• eshitmoq,
• zihin,
• bilmeksen,
• içermen,
• boynuzlu,
• Şerefli,
• bushman,
• kartayt,
• firon,
• Şugundyr,
• kestane,
• İçkilik,
• kitapçı,
• Şampiyon,
• opurmak,
• prizma,
• qımışma,
• haylaz,
• Şorlamak,
• sezgüchlük,
• nailaj,
• hamyla