gızman

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gızman

kılı kırk yaran, mızmız, müşkülpesent; hasis, cimri, açgözlü.

Son arananlar:

• saklandırgıç,
• çıg,
• nefis,
• galýan,
• yardem,
• mehbus,
• İşen,
• raxt,
• bürgü,
• bağsız,
• got,
• sofir,
• tokuşmak,
• feldspar,
• exhaustion,
• chavra,
• könitmek,
• katil,
• sağrılı,
• akit,
• Yanbayan,
• gızman