gılın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gılın

bk. gıltın. ~ kuş: baykuş.

Son arananlar:

• Baham,
• KEREY,
• üfüq,
• shagal,
• Ugut,
• syllogism,
• catuu,
• Narsa,
• harlabermek,
• teşik,
• büçür,
• koçak,
• süýmek,
• leveler,
• vaaz,
• Bundan,
• ögemek,
• şırp,
• etagat,
• daşgary,
• balogat,
• gılın