gıbıt
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
gıbıt
tulum, karın. Bişlak ~: peynir tulumu, ~ bişlak: tulum peyniri, cav ~: yağ tulumu, ~ cav: karın yağı, ~ın turguzub keledi: göbeğini sarkıtarak geliyor, ~ kobuz: gayda, tulumlu çalgı.
Son arananlar:
- çalk,
- şü,
- muraz,
- litoqrafiya,
- tükelleýiş,
- senpen,
- habarlaşma,
- ace,
- ençeme,
- yoluk,
- mubohasa,
- egelenişmek,
- fantastika,
- Sürünmek,
- çama,
- çapmaluu,
- doroyi,
- sez,
- gitçelendirmek,
- yesteryear,
- Uku,
- gıbıt