gıbıt

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gıbıt

tulum, karın. Bişlak ~: peynir tulumu, ~ bişlak: tulum peyniri, cav ~: yağ tulumu, ~ cav: karın yağı, ~ın turguzub keledi: göbeğini sarkıtarak geliyor, ~ kobuz: gayda, tulumlu çalgı.

Son arananlar:

• mərhəmət,
• guru,
• qıynaqlamaq,
• qovurga,
• qanrılmaq,
• ftor,
• Baldız,
• opsuz,
• KİRPİK,
• usıtmak,
• tolgon,
• yemişan,
• Köbük,
• Dayça,
• qarargah,
• çember,
• Tez,
• tamim,
• nemine,
• ötül,
• Geçit,
• gıbıt