gıbıt

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gıbıt

tulum, karın. Bişlak ~: peynir tulumu, ~ bişlak: tulum peyniri, cav ~: yağ tulumu, ~ cav: karın yağı, ~ın turguzub keledi: göbeğini sarkıtarak geliyor, ~ kobuz: gayda, tulumlu çalgı.

Son arananlar:

• Enik,
• guilt,
• mölüy,
• nəfəs,
• inexhaustible,
• sacda,
• zərrinə,
• Diňe,
• təqvim,
• unanimous,
• Catma,
• yorutmak,
• pelerine,
• abad,
• hawa,
• auk,
• Coney,
• oquv,
• tartarak,
• qəzəb,
• sıgırçık,
• gıbıt