gümra

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gümra

[gümra:], syp.1. Bir işe, pikire berlip, diňe şoňa meşgullanýan, bir zada meşgul. Her kim öz işi bilen gümrady (B. Annageldiýew). 2. Bir zada meşgullanyp, başga zatdan gapyl, daş-töwerekden bihabar. Magtymguly, boýun goýgun bu emre, Mala meşgul bolup, ýatmagyn gümra (Magtymguly).
 ‣ Gümra bolmak bir zada meşgullanmak, bir işe ünsüňi bermek. Ýaşlardan saýlanyp çykyp bir gyra, Garrylar gürrüňe boldular gümra (A. Kekilow).

Son arananlar:

• Tiy,
• otcağa,
• Forge,
• ağsaqqal,
• Azmaq,
• yöneltmek,
• leisure,
• magrurlanmoq,
• ağlaşmak,
• Tanıtmak,
• composer,
• bando,
• Mahşer,
• ağcaqanad,
• erksevar,
• tÉ™riq,
• ileş,
• prudence,
• uclu,
• falaj,
• yargıcı,
• gümra