göyünç
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
göyünç
1. Çile (Dert)
2. Elem
Son arananlar:
- baa,
- şəstli,
- Ketmon,
- ədəb,
- irikge,
- boyluk,
- kabarık,
- tarın,
- dir-dirrik,
- kotarmak,
- tirkaluvchi,
- caşırmak,
- beker,
- bextiyarliq,
- encourage,
- çerek,
- mümin,
- dığırlama,
- tosqunsiz,
- premyera,
- sipatmaq,
- göyünç