göyünç
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
göyünç
1. Çile (Dert)
2. Elem
Son arananlar:
- mehrep,
- Tabiat,
- avar,
- Gösterge,
- hakkaniyet,
- hojalyk,
- scripture,
- qoduqlamaq,
- oylunush,
- staxanovchilik,
- floodlight,
- tolkunmak,
- Egeç,
- bılağa,
- lime,
- udma,
- üş,
- serbest,
- tarığıvçu,
- bögööl,
- curtain,
- göyünç