göyünç
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
göyünç
1. Çile (Dert)
2. Elem
Son arananlar:
- dizgin,
- esselik,
- serişde,
- Tertip,
- uçxara,
- glaring,
- işlənmə,
- başlybarat,
- yellimek,
- gəlir,
- madness,
- Shaltoq,
- qılıncotu,
- dürtük,
- känbir,
- jür,,
- Deploy,
- Arnal,
- perceptible,
- Genç,
- isiriqchi,
- göyünç