göterim

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

göterim

[götörüm], at. 1. Bitin hökmünde kabul edilýän sanyň ýüzden bir ülşi (% belgi bilen anladylýar). 2. Bir zadyň ýüzden bir bölegi tertibinde ölçelýän hem-de birlik hökmünde kabul edilen mukdar. Harytlar on göterim arzanlady. 3. göç.m. Belli bir möçberde bölünen bölek (agram aňladýan söz). Tamyň öňünde bir göterim töweregi çöpür ýatyrdy. 4. göç.m. Sähel zada göterilýän, ýeňilkelle, ýeňles, kelpeň. Göterim adam.

Son arananlar:

• muqsan,
• bokalak,
• süñüklenmek,
• keymek,
• azarkeş,
• intişar,
• kâdir,
• bögönök,
• otra,
• tolturmak,
• tolum,
• kürəkçi,
• Kışta,
• düwmek,
• akyş,
• talimot,
• tübik,
• asgynjaň,
• añkuşta,
• təvəqqə,
• mutolaa,
• göterim