göreç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

göreç

[göröç], at. 1. Gözüň garasynyň ortasyndaky daş-töweregi görýän garaja nokat. 2. ser. Göz. Iki göreç biri-birine sataşdy.

Son arananlar:

• robe,
• üzlənmək,
• satıh,
• furqat,
• gulguncha,
• tesireyüü,
• kaskas,
• Sıçan,
• rahatlık,
• kağızkuğuz,
• ien,
• Kâdir,
• bukmoq,
• ear,
• tulanbarçı,
• coopker,
• Oydur,
• sungat,
• ce,
• ovuşdurma,
• kıpkızğanç,
• göreç