gön
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
gön
и. күн
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
gön
Türkiye Türkçesi: gön
Azerbaycan Türkçesi: gön däri
Başkurt Türkçesi: kün tiri bolğar
Kazak Türkçesi: kön teri eltiri
Kırgız Türkçesi: bayrak sabi tū sabı
Özbek Türkçesi: kön teri
Tatar Türkçesi: kün tiri bolğar
Türkmen Türkçesi: gȫn
Uygur Türkçesi: kön terä
Rusça: kója şkura
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
gön
is. İri heyvanların işlənmiş dərisi. Ayaqqabının altı göndür. Gönü suya vermə, verdin heyfsilənmə. (Ata. sözü). // Bu dəridən qayrılmış. Gön altlıq. ‣ Gönü duzlamaq isteh. – ölmək, gəbərmək. [Azad:] Arvad gün-gündən saralır, deyəsən, bu da bacıları kimi gönü duzlayacaq, yenə xərcə düşüb təzədən evlənəcəyəm! Çəmənzəminli. Gönündən soymaq (çıxarmaq) – zərərinin əvəzini birindən güclə almaq. [Həsən:] Ziyanlığın hamısını sənin gönündən soyacağam. Ə.Haqverdiyev. Gönünü soymaq (almaq) – 1) bərk cəzalandırmaq, divan tutmaq. [Ağa Kərim xan:] Tez ol, yoxsa, vallah, gönünü allam. N.Vəzirov. [Yaxşı:] Qaynım dünən araba ilə şəhərə gedib. Yoxsa mən bura gələ bilərdim? Mənim gönümü soyardı. C.Cabbarlı; 2) çox baha qiymətə satmaq, bahaçılıq etmək. Müştərilərin gönünü soymaq. Dabbağxanada (dabbağda) gönünü tanımaq (gönünə bələd olmaq) – bax. dabbağxana.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
gön
kösele
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
gön
[gö:n]. at. Aýakgap we ş.m. zatlar tikmek üçin işlenen gaýyş.
‣Gönüň ýanmak gaty suwsamak, öler ýaly suwsamak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
gön
deri, kösele, meşin, işlenmiş deri. ~ çarıkla: kösele ayakkabılar.