gökçülik

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gökçülik

[gö:kçülük], at. 1. Oba hojalygyň bir pudagy, gök ekinleri ösdürip ýetişdirmek bilen meşgul bolýan gök ekerançylyk. 2. Gök ekilen meýdan. Gökçüligiň depesinden inen maşyny görkezdi.

Son arananlar:

• Jandar,
• depletion,
• Irin,
• kümüldürük,
• umbelliferous,
• Düzey,
• müsəddəs,
• alba,
• utaňkyrlamak,
• kechmoq,
• öýermek,
• intonbsiya,
• TARUS,
• Tob,
• patallak,
• Cuvuk,
• martyrdom,
• çalıg,
• ORUN,
• ýalpak,
• aýş,
• gökçülik