gäwüş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gäwüş

[gä:wüş], at. Dişleriň bilen iýmit çeýnelende edilýän hereket. Ol gara çöregi ulurak dişläp, gäwüş arasy bilen gürrüň etdi (B. Kerbabaýew).
 ‣ Gäwüş gaýtarmak howul-hara çeýnelip ýuwdulan iýmiti agzyna gaýtaryp, gaýtadan çeýnemek (mal hakynda).

Son arananlar:

• eleğimsağma,
• yapıq,
• müşerref,
• qéni,
• şaft,
• ogri,
• yalang,
• ghalcha,
• hezer,
• sykmak,
• iliq,
• hərbə,
• tasha,
• intellekt,
• çeğirtkeç,
• remonstrance,
• unduruk,
• tew,
• kölek,,
• O'tkazmoq,
• uzaqgörənlik,
• gäwüş