gurban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gurban

[gurva:n] I, at.1. Musulmanlaryň hijri- kamary aý hasabynda on ikinji aýyň ady. 2. Adam ady.


GURBAN [gurva:n] II at.1. Öz janyňy goýup edilýän pida. 2. Gowy görlüp aýdylýan söz. Men seniň adyňa gurban!
 ‣ Gurban bolmak bir zadyň ugrunda, bir zat üçin janyňdan geçmek, wepat bolmak. Gurban etmek bir iş, zat üçin jandan geçmek, janyňy pida etmek, bir iş ugrunda janyňy bermek; bir zada pida etmek, bagyş etmek. Ol biziň üçin janyny gurban etdi.

Son arananlar:

• SOK,
• sərxoş,
• äpbertmek,
• Çərx,
• qongur,
• əsər,
• Yüzde,
• yiñşürmek,
• çetber,
• alkyne,
• Fürsət,
• Ters,
• güreme,
• apan,
• sazandar,
• turuna,
• arsal,
• altmyş,
• cinsel,
• komendant,
• yo'l,
• gurban