gurban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gurban

[gurva:n] I, at.1. Musulmanlaryň hijri- kamary aý hasabynda on ikinji aýyň ady. 2. Adam ady.


GURBAN [gurva:n] II at.1. Öz janyňy goýup edilýän pida. 2. Gowy görlüp aýdylýan söz. Men seniň adyňa gurban!
 ‣ Gurban bolmak bir zadyň ugrunda, bir zat üçin janyňdan geçmek, wepat bolmak. Gurban etmek bir iş, zat üçin jandan geçmek, janyňy pida etmek, bir iş ugrunda janyňy bermek; bir zada pida etmek, bagyş etmek. Ol biziň üçin janyny gurban etdi.

Son arananlar:

• köpdürülmə,
• permission,
• hirurgiýa,
• sikim,
• sonraki,
• Onmaz,
• şəxsi,
• gatamak,
• Qongghuraq,
• ürül,
• circulating,
• tikma,
• Yakışıklı,
• apçil,
• aluuçu,
• HOŞ,
• snowworm,
• wida,
• zarf,
• domovoy,
• sancak,
• gurban