gubu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
gubu
(malk.) bk. gıbı.
Son arananlar:
- Bülbül,
- narbiti,
- üzgüçü,
- kadak,
- moral,
- Gram,
- haziran,
- disregard,
- blaspheme,
- fugitive,
- tiga,
- saçgırmak,
- owuz,
- sinif,
- yeşik,
- drew,
- ta,
- dərmançı,
- Buğday,
- as..,
- sermeş,
- gubu