goşmaça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

goşmaça

[goşmoço], syp.,hal. Öňki mukdaryň, möçberiň daşyndan, onuň üstesine. Goşmaça zähmet rugsady. Goşmaça zähmet haky. Kitaba goşmaça bölüm girizmek. Goşmaça habar bermek.

Son arananlar:

• burhan,
• tanım,
• ayazımaq,
• evrensel,
• haybat,
• hostility,
• kürüm,
• madan,
• Fantastika,
• yoriq,
• ýeňil,
• Ekmoq,
• susturmak,
• dürgenlik,
• talon,
• Include,
• inqilabçı,
• yene,
• to'quvchi,
• balçay,
• Taş,
• goşmaça