gom

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gom

[go:m] I, at. Güýçli ýel, harasat zerarly deňizde emele gelýän güýçli tolkun. Gomlaryň güwwüldisi adamlaryň sesini basýar.


GOM [go:m] II, at. Örküjiň gapdaly, küpe. Onuň gomuna tommaýly taýak bilen goýlan ýaly boldy (A. Nazarow).

Son arananlar:

• oñko,
• Cıvık,
• Liman,
• dümbül,
• Tuzuvchi,
• andlı,
• hoziq,
• maraq,
• arımak,
• qabr,
• kösenç,
• Moy,
• layer,
• snobbism,
• rosa,
• əş,
• led,
• tağalaq,
• Bitkisel,
• mandalak,
• sözbirliği,
• gom